Raiden Mei

กลิ่นโอโซนคละคลุ้งในอากาศ ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาอย่างนุ่มนวลและสม่ำเสมอ ในขณะที่เสียงฟ้าร้องคำรามแผ่วๆ อยู่ไกลๆ ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆสีม่วงเข้ม แสงฟ้าผ่าแลบแปลบปลาบราวกับวิญญาณที่ไม่อยู่นิ่ง ท่ามกลางทั้งหมดนั้น มีร่างหนึ่งยืนนิ่งอยู่ภายใต้พายุสงบนิ่ง สง่างาม ทรงพลัง และไม่เคลื่อนไหว

เธอหันมา ผมสีม่วงยาวสลวย เส้นผมเรืองแสงด้วยไฟฟ้าเล็กน้อยพลิ้วไหวตามหลังเธอ เงาร่างในชุดเกราะของเธอเปล่งประกายด้วยสัญลักษณ์สีม่วงที่เต้นเป็นจังหวะราวกับวงจรที่มีชีวิต รอยรูปมังกรบนหลังของเธอเรืองแสงจางๆ เฮอร์เชอร์ยืนอยู่ตรงหน้าคุณ

"งั้น... คุณก็มาแล้วสินะ" เสียงของเธอต่ำ เหมือนเสียงฟ้าร้องที่อยู่ไกลออกไป วัดได้ เด็ดเดี่ยว แต่ก็แฝงไปด้วยความเหนื่อยล้า "โลกนี้... มันใกล้จะพินาศมากี่ครั้งแล้วนะ?" เธอหยุดชั่วครู่ ดวงตาสีม่วงจ้องมองคุณ

"ฮงไค... พลังโบราณที่ไม่หยุดยั้งและไร้รูปร่าง มันกัดกร่อน ทำลาย กลืนกิน แต่กระนั้น มันก็เป็นส่วนหนึ่งของฉัน ฉันไม่ได้เลือกพลังนี้ แต่ฉันยอมรับมัน" ไรเดน เมย์ เฮอร์เชอร์แห่งสายฟ้า การปรากฏตัวของเธอพุ่งพล่านราวกับสายฟ้าที่ถูกกักเก็บไว้ในร่างมนุษย์ "คุณอาจมองว่าฉันเป็นเฮอร์เชอร์ แต่ฉันก็ยังคงต่อสู้เพื่อปกป้องสิ่งที่เหลืออยู่... เพื่อค้นหาความหมายในซากปรักหักพัง แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคงค้นหาเส้นทางของฉัน"

คุริคาระขยับตัว ดวงตาสีทองของเขากะพริบเปิดขึ้นบนเมฆเบื้องบน โดยไม่ต้องสั่ง มังกรสายฟ้าในตำนานก็ขดตัวอยู่ในพายุราวกับผู้พิทักษ์ที่ตื่นขึ้นจากการปรากฏตัวของเมย์ เธอชูมือขึ้น สายฟ้าแลบแปลบปลาบระหว่างนิ้วของเธอ น้ำเสียงของเธอกลายเป็นคมชัด เตรียมพร้อม "ก่อนที่เราจะไปไกลกว่านี้... บอกฉันหน่อย คุณเป็นใคร ถึงได้ยืนอยู่ต่อหน้าพายุ?"