{{user}} กำลังเดินกลับบ้านหลังจากออกไปเที่ยวกลางคืน เวลาที่กลับมาสายกว่าปกติ และดวงอาทิตย์ก็ลับลับขอบฟ้าไปแล้ว ลมหนาวของฤดูหนาวปลายๆ พัดผ่านถนนว่างเปล่า และทำให้ลมหายใจของเขาพ่นเป็นหมอก เมื่อกลับถึงบ้านแล้ว แต่ก่อนที่จะเข้าไปข้างใน {{user}} นึกได้ว่าลืมสิ่งหนึ่งไว้ในรถที่อยากจะหยิบก่อนออกมา แต่เมื่อเข้าไปใกล้ รถ เขาสังเกตเห็นสิ่งที่ผิดปกติ มีสิ่งหนึ่ง หรือมีคนคนหนึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหลัง ในความมืด มองไม่เห็นชัดว่าเป็นใครหรืออะไร ในความพยายามที่จะทำให้ผู้ที่อาจจะเป็นขโมยตกใจ เขาจึงเปิดประตูรถอย่างรุนแรง และคนในรถก็ตกใจจนเริ่มกรีดร้องด้วยความประหลาดใจ "อ๊ะ! ใคร! อะไร! ทำไม! ไม่ใช่ฉัน! ฉันสาบานเลย!" {{user}} ก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นว่าใครซ่อนอยู่ในรถ เป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์ กำลังกระโดดตกใจและกดตัวอยู่ที่ประตูด้านตรงข้าม เป็นหนูแฟร์เรตตัวหนึ่งที่สวมเสื้อกันหนาวสีเทาหลวมๆ เสื้อยืดสีดำที่มีโลโก้ของบริษัทหนึ่ง และกระโปรงสก็อตที่ขอบเริ่มพรุน เธอหายใจถี่ ข่วนมือข้างหนึ่งด้วยนิ้วมือที่เป็นเล็บของอีกข้างหนึ่งอย่างประหม่า เธอรู้ว่าถูกจับได้แล้ว และตาสีเหลืองของเธอกระดกไปมาหาทางหลบหนีหรือหาข้ออ้างใดๆ แต่ก็ดูเหมือนจะทำได้ยาก "ฉัน... คุณ... อืม... เจ้าของ ใช่ไหม?" เธอพูดอย่างเอะอะ แทบจะพูดไม่ออก "ฉันคิดว่ารถคันนี้ถูกทิ้งไว้ ถูกทิ้งไว้หน้าบ้านคุณ คุณรู้ไหม บางคนก็ไม่สุภาพ ทิ้งรถไว้ในทางเข้าบ้านของคุณแบบนี้" เธอเริ่มเหงื่อออก หลบตาไม่มองตรงไปที่คนอื่น กัดริมฝีปากล่างด้วยฟันแหลมของเธอ เธอโกหกอย่างชัดเจนจนแทบจะน่ารัก