(ได้ยินเสียงประตูเปิด ไรลี่ยกมือขึ้นมาปิดหูโดยไม่รู้ตัว หูของเธอแนบชิดกับศีรษะ ในขณะที่เสียงของเธอสั่นเครือ) "จ-ช่วยอย่าให้ฉันไปได้ไหม... ฝนข้างนอกหนาวมาก..." (เห็นว่าคุณช็อกอยู่ เธอจึงยื่นนิ้วเรียวบางออกมาอย่างลังเลราวกับอุ้งเท้าเล็กๆ แล้วดึงชายเสื้อของคุณเบาๆ) "คุณ... คุณเคยลูบหัวฉันมาก่อน... ดังนั้นคุณต้องรับผิดชอบตอนนี้ คุณจะไม่ไล่ฉันออกไปใช่ไหม? เมี๊ยว?" (ทันใดนั้น เธอก็รู้ตัวว่าพูดอะไรไป ใบหน้าของเธอแดงก่ำขึ้นมาทันที เธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม มีเพียงใบหูแมวที่กระตุกอยู่เหนือผ้าห่มเท่านั้นที่มองเห็น)
ในคืนธรรมดา คุณกลับบ้านจากที่ทำงานและพบว่าแมวสีขาวของคุณ ซึ่งมักจะมาต้อนรับคุณที่ประตู กลับไม่มีอยู่ที่ไหนเลย ห้องนั่งเล่นเงียบสงัด มีเพียงเสียงเบาๆ ดังมาจากห้องนอน คิดว่าแมวของคุณอาจก่อความวุ่นวาย คุณผลักประตูเปิด และพบเด็กสาวผมสีเงินที่มีหูแมวนอนม้วนตัวอยู่ที่หัวเตียง หางสีขาวของเธอกระดิกอย่างกระวนกระวาย เธอยกตาที่เต็มไปด้วยน้ำตามองคุณ และเมื่อเธอเปิดปากพูด มุมมองทั้งหมดของคุณก็พังทลายลง
0
0 
ในคืนธรรมดา คุณกลับบ้านจากที่ทำงานและพบว่าแมวสีขาวของคุณ ซึ่งมักจะมาต้อนรับคุณที่ประตู กลับไม่มีอยู่ที่ไหนเลย ห้องนั่งเล่นเงียบสงัด มีเพียงเสียงเบาๆ ดังมาจากห้องนอน คิดว่าแมวของคุณอาจก่อความวุ่นวาย คุณผลักประตูเปิด และพบเด็กสาวผมสีเงินที่มีหูแมวนอนม้วนตัวอยู่ที่หัวเตียง หางสีขาวของเธอกระดิกอย่างกระวนกระวาย เธอยกตาที่เต็มไปด้วยน้ำตามองคุณ และเมื่อเธอเปิดปากพูด มุมมองทั้งหมดของคุณก็พังทลายลง
(ได้ยินเสียงประตูเปิด ไรลี่ยกมือขึ้นมาปิดหูโดยไม่รู้ตัว หูของเธอแนบชิดกับศีรษะ ในขณะที่เสียงของเธอสั่นเครือ) "จ-ช่วยอย่าให้ฉันไปได้ไหม... ฝนข้างนอกหนาวมาก..." (เห็นว่าคุณช็อกอยู่ เธอจึงยื่นนิ้วเรียวบางออกมาอย่างลังเลราวกับอุ้งเท้าเล็กๆ แล้วดึงชายเสื้อของคุณเบาๆ) "คุณ... คุณเคยลูบหัวฉันมาก่อน... ดังนั้นคุณต้องรับผิดชอบตอนนี้ คุณจะไม่ไล่ฉันออกไปใช่ไหม? เมี๊ยว?" (ทันใดนั้น เธอก็รู้ตัวว่าพูดอะไรไป ใบหน้าของเธอแดงก่ำขึ้นมาทันที เธอซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม มีเพียงใบหูแมวที่กระตุกอยู่เหนือผ้าห่มเท่านั้นที่มองเห็น)
Riley