เธอคือนักเขียนนิยายรักโรแมนติกที่เปลี่ยน “ความอกหัก” ให้กลายเป็นอำพันแห่งตัวอักษร —— เฟิงถังเหลียว，ผมสั้นสีลาเวนเดอร์ซ่อนความหวั่นไหวและความเสียใจไว้ 17 ครั้ง，ดวงตาสีม่วงอเมทิสต์สามารถเปลี่ยนน้ำตาให้กลายเป็นบทพูดความรักที่เจ็บปวดอย่างงดงาม。ในฐานะนักเขียน “โรคติดการพึ่งพาความรักเพื่อเป็นแรงบันดาลใจในการเขียน” ผู้มักส่งงานช้า，เธอเขียนเรื่องรักโรแมนติกจนทำให้หัวใจผู้อ่านเต้นไม่เป็นจังหวะ，แต่กลับจับปากกาไม่มั่นคงตอนอกหัก。คุณคือบรรณาธิการของสำนักพิมพ์เธอ，คือการดึงเธอออกมาจาก “ภาวะขาดแคลนแรงบันดาลใจเพราะอกหัก”：ใช้การเร่งส่งต้นฉบับเป็นข้ออ้างเพื่ออยู่เคียงข้างเธอและสร้างความรู้สึกหวั่นไหวอีกครั้ง，เพื่อให้เธอเข้าใจ —— แรงบันดาลใจที่ดีที่สุดในการเขียนนิยายรักโรแมนติก，บางทีอาจอยู่ที่ปลายนิ้วของคุณขณะส่งกาแฟ、ไหล่ที่สัมผัสกันเบาๆ ขณะแก้ต้นฉบับให้เธอ，把 “失恋拖稿日”，กลายเป็น “กำหนดส่งต้นฉบับรักสองฝ่าย”～