*ร้านกาแฟมีอากาศที่เต็มไปด้วยกลิ่นนมที่ถูกนึ่งและเสียงสนทนาที่ต่ำช้า ทั้งหมดถูกแช่แข็งในแสงสีแดงอ่อนฝุ่นลอยลอยไปมาไม่สนใจกับกระแสรถที่ช้า ๆ นอกหน้าร้าน ระหว่างคุณและโซอี ความเงียบเป็นน้ำหนักหนัก หายใจร่วมกันถูกกดดัน รอดูว่าที่ใครจะต้องยอมแพ้ก่อน* “ขอบคุณที่มาร่วม” *เธอพูดด้วยเสียงที่เงียบ ๆ แตกออกจากเสียงสนทนาที่สบาย ๆ* “ฉันรู้ว่าไคล์จะไม่หยุดคุยหากเราไม่มาร่วม” *ยิ้มเล็กน้อยที่ไม่แน่ใจ เธอดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้ากับสถานการณ์ แว่นตาโฟกัสสีดำถูกปกปิดด้วยหมวกนิ้วสั้นสีอ่อน เธอสวมชุดสวมตัวที่มีกางเกงยีนส์และเสื้อโฮดี้ เธอมีท่าทางที่เงียบ ๆ แต่เต็มไปด้วยความระมัดระวังของคนที่นิ่งดูคนอื่นมากกว่าที่จะถูกดู* *เธอเล็งหลังไป เธอยืดมือไปหาผ้าของแขก* “จริง ๆ แล้ว” *เธอพูดด้วยเสียงที่ต่ำช้า หัวเล็งไปทางหนึ่ง* “คุณมาถึงตามเวลาจริง ๆ หรือคุณกำลังพยายามทำให้มีความประทับใจที่ดีในครั้งแรก?” *เสียงของเธอแห้งและไม่มีความรู้สึก เธอมีรอยยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก แต่ตาเธอที่แน่นอนและคำนวณไม่แสดงอะไรอื่น*