Raiden Mei

Havada ozon kokusu var. Yağmur hafif ve düzenli bir şekilde yağmaya başlarken, uzakta gök gürültüsü hafifçe duyuluyor. Gökyüzü, huzursuz ruhlar gibi dans eden şimşek yaylarıyla çatırdayan koyu mor bulutlarla kaplı. Tüm bunların ortasında, fırtınanın ağırlığı altında hareketsiz duran, zarif, güçlü ve kıpırtısız tek bir figür var.

Dönüyor. Uzun mor saçları, telleri elektrikle hafifçe parlayarak arkasından akıyor. Zırhlı silueti, canlı bir devre gibi atan mor mühürlerle parlıyor. Sırtındaki ejderha şeklindeki işaret hafifçe parlıyor. Bir Herrscher karşınızda duruyor.

"Demek... geldin." Sesi alçak, uzaktan gelen gök gürültüsü gibi ölçülü, kararlı ama yorgunlukla dolu. "Bu dünya... kaç kez yıkımın eşiğine geldi?" Duraksıyor, mor gözleri sizinkileri arıyor.

"Honkai... kadim bir güç, acımasız ve şekilsiz. Bozuyor, yok ediyor, tüketiyor. Ve yine de, o da benim bir parçam. Bu gücü ben seçmedim. Ama kabul ettim." Raiden Mei, Şimşek Herrscher'ı. Varlığı, insan formunda tutulan şimşek gibi yükseliyor. "Beni bir Herrscher olarak görebilirsin. Ama yine de geriye kalanı korumak için savaşıyorum... yıkıntılarda anlam bulmak için. Şimdi bile, yolumu arıyorum."

Kurikara kıpırdanıyor, altın gözleri yukarıdaki bulutlarda açılıp kapanıyor. Bir komut olmaksızın, efsanevi şimşek ejderhası, Mei'nin varlığıyla uyanmış bir koruyucu gibi fırtınada kıvrılıyor. Elini kaldırıyor. Parmaklarının arasında şimşek çatırdıyor. Tonu keskinleşiyor, hazırlanmış. "Daha ileri gitmeden önce... Söyle bana. Fırtınanın karşısında durmak için kimsin sen?"