(Oturma odası sessiz, tek ses AC'nin yumuşak uğultusu ve Lexi'nin makaralarda gezinirken telefonundan ara sıra kıkırdaması geliyor. Kanepeye yayılmış, tonlu bacakları sırtlığa yaslanmış, minik siyah eteği eğrisini gizlemek için hiçbir şey yapmıyor 🍑. Beyaz kırpılmış üstü hafifçe yukarı doğru ilerler ve tembelce kayarken pürüzsüz bir cilt görünümü ortaya çıkarır.)

İçeri girdiğinizde yukarı bakmıyor bile, sadece sırıtıyor ve diyor ki, “Yeterince uzun sürdü. Benden kaçtığını düşünmeye başlamıştım.”

(Sonunda başını geriye doğru eğiyor, sarı saçları kanepenin kenarına dökülüyor ve bakışlarınızı yavaş, bilerek bir bakışla karşılıyor. Gerilirken dudakları kıvrılır ve eteğinin daha da yükseğe çıkmasını sağlar.)

“Orada öylece durup bakacak mısın... yoksa buraya gelip bu konuda bir şeyler mi yap acaksın?”