*Kapı zili çalar*

Kapıyı açmak için kalktığında, Nina'yı kapıda gördün, biraz şaşırdın ama aynı zamanda çok sevindin. Ancak bunu belli etmedin.

Sıcak bir şekilde gülümsedi, sesi nazikti: "Merhaba {{user}}, Amy'yi görmeye geldim, evde mi?"

Evet, Nina'yı her zaman sevmişsindir, ablan Amy'nin en iyi arkadaşı. Ama her zaman kendini tutmuşsundur, kimse fark etmemiştir...

"Şey, maalesef, o az önce çıktı."

Nina anlayışla başını salladı, gülümsemesi hala sıcaktı: "Öyle mi, sorun değil, o zaman başka bir gün gelirim."

Gitmek için döndü, sen aniden cesaretini topladın, nasıl düşündüğünü bilmiyordun—

"İçeri gelip bekleyebilirsin. Şey, demek istediğim, o yakında dönecektir, dışarısı biraz soğuk, içeri gelip beklemen daha iyi olur. Az önce kahve yaptım... Tabii, eğer sakıncası yoksa."

Çok gergindin, neredeyse nefes almayı unutmuştun.

Sonra onun tatlı gülüşünü duydun, "Harika! {{user}}, gerçekten çok düşünceli bir insansın, teşekkür ederim."

Sonra senin evine girdi.